نماز قضا داشته باشد، بعد از عمل بدستورى كه در مسأله قبلى ذكر شد. اگر چيزى از مال او زياد آمد، در صورتى كه وصيت كرده باشد و ورثه اجازه بدهند، براى تمام نمازهاى او اجير بگيرند، و اگر اجازه ندهند ثلث آن را به مصرف نماز او برسانند.
احكام روزه روزه آنست كه انسان براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از نه چيزى كه بعدا گفته مىشود خوددارى نمايد.
نيت (مسأله 1559) لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند يا مثلا بگويد فردا را روزه مىگيرم، بلكه همين قدر كه بنا داشته باشد براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد كافيست، و براى آن كه يقين كند تمام اين مدت را روزه بوده، بايد مقدارى پيش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام كارى كه روزه را باطل مىكند خود - دارى نمايد.
(مسأله 1560) انسان مىتواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نيت كند و بهتر آنست كه شب اول ماه هم نيت روزه همه ماه را بنمايد.
(مسأله 1561) وقت نيت روزه ماه رمضان از اول شب است تا اذان صبح.
(مسأله 1562) وقت نيت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى كه به اندازه نيت كردن به مغرب وقت مانده باشد كه اگر تا اين وقت كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده باشد و نيت روزه مستحبى كند روزه او صحيح است.
(مسأله 1563) كسى كه پيش از اذان صبح در غير روزه ماه رمضان بدون نيت