(مسأله 1080) اگر پيشانى بىاختيار از جاى سجده بلند شود، چنانچه ممكن باشد بايد نگذارد دوباره بجاى سجده برسد، و اين يك سجده حساب مىشود، چه ذكر سجده را گفته باشد يا نه. و اگر نتواند سر را نگهدارد و بىاختيار دوباره بجاى سجده برسد، روى هم يك سجده حساب مىشود و اگر ذكر نگفته باشد بنابر احتياط واجب بايد بگويد.
(مسأله 1081) جائى كه انسان بايد تقيه كند مىتواند بر فرش و مانند آن سجده نمايد، و لازم نيست براى نماز بجاى ديگر برود، ولى اگر بتواند بر حصير يا چيزى كه سجده بر آن صحيح مىباشد، طورى سجده كند كه به زحمت نيفتد، نبايد بر فرش و مانند آن سجده نمايد.
(مسأله 1082) اگر روى تشك پر و مانند آن سجده كند، در صورتى كه بدن روى آن آرام نگيرد باطل است.
(مسأله 1083) اگر انسان ناچار شود كه در زمين گل نماز بخواند، چنانچه آلوده شدن بدن و لباس براى او مشقت ندارد، بايد سجده و تشهد را بطور معمول بجا آورد، و اگر مشقت دارد، در حالى كه ايستاده، براى سجده با سر اشاره كند و تشهد را ايستاده بخواند و نمازش صحيح است.
(مسأله 1084) در ركعت اول و ركعت سومى كه تشهد ندارد، مثل ركعت سوم نماز ظهر و عصر و عشا بنابر احتياط مستحب بعد از سجده دوم قدرى بىحركت بنشيند و بعد برخيزد.
چيزهائى كه سجده بر آنها صحيح است (مسأله 1085) بايد بر زمين و چيزهاى غير خوراكى و پوشاكى كه از زمين مىرويد مانند چوب و برگ درخت سجده كرد، و سجده بر چيزهاى خوراكى و