(مسأله 775) نافله ظهر و عصر را در سفر نبايد خواند، و نافله عشا چنانچه به قصد رجاء خوانده شود مانعى ندارد.
وقت نافله‌هاى يوميه (مسأله 776) نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مىشود، و وقت فضيلت آن از اول ظهر است تا موقعى كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود.
به اندازه دو هفتم آن شود مثلا اگر در ازاى شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه‌اى كه بعد از ظهر پيدا مىشود به دو وجب رسيد، آخر وقت نافله ظهر است.
(مسأله 777) نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مىشود و وقت فضيلت آن تا موقعى است كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود، به چهار هفتم آن برسد و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، بايد نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند، و بنابر احتياط واجب نيت اداء و قضا نكند.
(مسأله 778) وقت فضيلت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مىشود از بين برود.
(مسأله 779) وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود.
(مسأله 780) نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مىشود، و وقت فضيلت آن بعد از فجر اول است تا وقتى كه سرخى طرف مشرق پيدا شود. و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح گفته شد. و ممكن است نافله صبح را بعد از نافله شب بلا فاصله بخوانند.