(مسأله 1995) اگر دو نفر در مالى كه زكات آن واجب شده با هم شريك باشند و يكى از آنان زكات قسمت خود را بدهد و بعد مال را تقسيم كنند چنانچه بداند شريكش زكات سهم خود را نداده و بعدا نيز نمىدهد تصرف او در سهم خودش هم اشكال (احتياط واجب صحيح نيست) دارد مگر اين كه زكات شريك را تبرعا با اذن او و در صورت امتناع با اذن حاكم بدهد.
(مسأله 1996) كسى كه خمس يا زكات بدهكار است و كفاره و نذر و مانند اينها هم بر او واجب است و قرض هم دارد، چنانچه نتواند همه آنها را بدهد اگر مالى كه خمس يا زكات آن واجب شده، از بين نرفته باشد، بايد خمس و زكات را بدهد، و اگر از بين رفته باشد مىتواند خمس يا زكات را بدهد يا كفاره و نذر و قرض و مانند اينها را ادا نمايد.
(مسأله 1997) كسى كه خمس يا زكات بدهكار است و حجة الاسلام بر او واجب است و قرض هم دارد، اگر بميرد و مال او براى همه آنها كافى نباشد، چنانچه مالى كه خمس و زكات آن واجب شده، از بين نرفته باشد، بايد خمس و زكات را بدهند، و بقيه مال او را بر حج و قرض قسمت نمايند، و اگر مالى كه خمس و زكات آن واجب شده از بين رفته باشد، بايد مال او را به خمس و زكات و قرض و حج قسمت نمايند.
(مسأله 1998) كسى كه مشغول تحصيل علم است و اگر تحصيل نكند، مىتواند براى معاش خود كسب كند، چنانچه تحصيل آن علم، واجب باشد مىشود به او زكات داد. و اگر تحصيل آن علم مستحب باشد، زكات دادن به او فقط از سهم سبيل الله جايز است، و اگر نه واجب نه مستحب باشد جايز نيست به او زكات بدهد.
زكات فطره (مسأله 1999) كسى كه موقع غروب شب عيد بالغ و عاقل است و فقير و بنده كس ديگر نيست، بايد براى خودش و كسانى كه نان خور او هستند هر نفرى يك صاع كه تقريبا سه كيلو است گندم يا جو يا خرما يا كشمش يا برنج يا ذرت يا نان و