(مسأله 28) آبى كه با آن مخرج بول و غائط را مىشويند با پنج شرط پاك است اول - آن كه بو يا رنگ يا مزه نجاست نگرفته باشد دوم - نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد. سوم - نجاست ديگرى مثل خون يا بول يا غائط بيرون نيامده باشد. چهارم - ذره‌هاى غائط در آب پيدا نباشد پنجم - بيشتر از مقدار معمول نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد.
3 - آب جارى آب جارى آبيست كه از زمين بجوشد و جريان داشته باشد مانند آب چشمه و قنات و لوله كشيهايى كه فعلا در بلاد مرسوم است جارى نيست و حكم آب كر را دارد.
(مسأله 29) آب جارى اگر چه كمتر از كر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد تا وقتى كه بو يا رنگ يا مزه آن بواسطه نجاست تغيير نكرده پاك است.
(مسأله 30) اگر نجاستى به آب جارى برسد، مقدارى از آن كه بو يا رنگ يا مزه‌اش بواسطه نجاست تغيير كرده نجس است. و طرفى كه متصل به چشمه است اگر چه كمتر از كر باشد پاك است. و آبهاى طرف ديگر نهر اگر به اندازه كر باشد يا بواسطه آبى كه تغيير نكرده به آب طرف چشمه متصل باشد، پاك و گرنه نجس است.
(مسأله 31) آب چشمه‌اى كه جارى نيست ولى طوريست كه اگر از آن بردارند باز مىجوشد، حكم آب جارى دارد، يعنى اگر نجاست به آن برسد تا وقتى كه بو يا رنگ يا مزه ‌آن بواسطه نجاست تغيير نكرده، پاك است.
(مسأله 32) آبى كه كنار نهر ايستاده و متصل به آب جارى است، در صورتى