بيدار شدن غسل كند، يا ترديد داشته باشد كه غسل كند يا نه، در صورتى كه بخوابد و بيدار نشود، روزه‌اش باطل و قضا و كفاره لازم است.
(مسأله 1639) اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود و يقين كند يا احتمال دهد كه اگر دوباره بخوابد پيش از اذان صبح بيدار مىشود و تصميم هم داشته باشد كه بعد از بيدار شدن غسل كند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بيدار نشود، بايد روزه آن روز را قضا كند، و اگر از خواب دوم بيدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود قضاى روزه واجب مىشود و بنابر احتياط استحبابى كفاره نيز بدهد.
(مسأله 1640) مراد از خواب اول و دوم و سوم - در صورتى كه انسان در خواب محتلم شود - خوابى است كه از بعد بيدار شدن بخوابد و أما خوابى كه در آن محتلم شده خواب اول حساب نمىشود.
(مسأله 1641) اگر روزه‌دار در روز محتلم شود، واجب نيست فورا غسل كند.
(مسأله 1642) هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده، اگر چه بداند پيش از أذان محتلم شده، روزه او صحيح است.
(مسأله 1643) كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، هر گاه تا أذان صبح جنب بماند، اگر چه از روى عمد نباشد، روزه او باطل است.
(مسأله 1644) كسى كه مىخواهد قضاى روزه رمضان را بگيرد، اگر بعد از اذان صبح بيدار شود و ببيند محتلم شده و بداند پيش از أذان محتلم شده است، مىتواند آن روز را روزه بگيرد.
ولى اگر در شب بفهمد جنب شده و تا اذان صبح غسل نكند آن روز را نمىتواند روزه قضا بگيرد.
(مسأله 1645) اگر در روزه واجبى غير قضاى روزه رمضان از روزهائى كه