(مسأله 1728) كسى كه نمىداند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگيرد، و در بين روز مسأله را بفهمد، روزه‌اش باطل مىشود، و اگر تا مغرب نفهمد روزه‌اش صحيح است.
(مسأله 1729) اگر فراموش كند كه مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل مىباشد، و در سفر روزه بگيرد، روزه او باطل است.
(مسأله 1730) اگر روزه‌دار بعد از ظهر مسافرت نمايد، بايد روزه خود را تمام كند. و اگر پيش از ظهر مسافرت كند، وقتى به حد ترخص برسد در صورتى كه از شب نيت سفر داشته باشد، روزه‌اش باطل مىشود و الا بنابر احتياط واجب روزه را تمام كند و بعدا قضا لازم نيست. و اگر پيش از رسيدن به حد ترخص روزه را باطل كند كفاره بر او واجب است.
(مسأله 1731) اگر مسافر در ماه رمضان پيش از ظهر به وطنش برسد يا به جائى برسد كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند، چنانچه كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده، بايد آن روز روزه را بگيرد، و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نيست.
(مسأله 1732) اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش برسد، يا به جائى برسد كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند، نبايد آن روز را روزه بگيرد.
(مسأله 1733) مسافر و كسى كه از روزه گرفتن عذر دارد، مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد، و در خوردن و آشاميدن كاملا خود را سير كند.
كسانى كه روزه بر آنها واجب نيست (مسأله 1734) كسى كه بواسطه پيرى نمىتواند روزه بگيرد، يا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست. ولى در صورت دوم بايد براى هر روز يك