پس اگر به نيت غسل ارتماسى در آب فرو رود، چنانچه پاى او روى زمين باشد بايد از زمين بلند كند.
(مسأله 374) در غسل ارتماسى بنابر احتياط واجب بايد موقعى نيت كند كه مقدارى از بدن بيرون آب باشد.
(مسأله 375) اگر بعد از غسل ارتماسى بفهمد كه به مقدارى از بدن آب نرسيده، جاى آن را بداند يا نداند، بايد دوباره غسل كند.
(مسأله 376) اگر براى غسل ترتيبى وقت ندارد، و براى ارتماسى وقت دارد، بايد غسل ارتماسى كند.
(مسأله 377) كسى كه روزه‌اى گرفته كه واجب معين است، يا براى حج يا عمره احرام بسته، نمىتواند غسل ارتماسى كند. ولى اگر از روى فراموشى غسل ارتماسى كند غسلش صحيح است.
احكام غسل كردن (مسأله 378) در غسل ارتماسى يا ترتيبى پاك بودن تمام بدن پيش از غسل لازم نيست، بلكه اگر به فرو رفتن در آب يا ريختن آب به قصد غسل، بدن پاك شود غسل محقق مىشود.
(مسأله 379) كسى كه از حرام جنب شده و بخواهد با آب گرم غسل كند عرق مىكند مانعى ندارد.
(مسأله 380) اگر در غسل به اندازه سر موئى از بدن نشسته بماند، غسل باطل است، ولى شستن مثل توى گوش و بينى و هر چه از باطن شمرده مىشود، واجب نيست.
(مسأله 381) جائى را كه شك دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن چنانچه قبلا از ظاهر بوده بايد بشويد و الا واجب نيست.