استحاضه او متوسطه بوده و بوظيفه قليله رفتار كرده، نماز او باطل است.
(مسأله 412): زن مستحاضه اگر نتواند خود را وارسى نمايد، بايد به آنچه مسلما وظيفه او است عمل كند، مثلا اگر نمىداند استحاضه او قليله است يا متوسطه بايد كارهاى استحاضه قليله را انجام دهد، و اگر نمىداند متوسطه است يا كثيره، بايد كارهاى استحاضه متوسطه را انجام دهد، ولى اگر بداند سابقا كدام ‌يك از آن سه قسم بوده، بايد بوظيفه همان قسم رفتار نمايد.
(مسأله 413): اگر خون استحاضه در اول ظهورش در باطن باشد و بيرون نيايد، وضو يا غسل را كه زن داشته باطل نمىكند، و اگر بيرون بيايد هر چند كم باشد وضو و غسل را باطل مىكند.
(مسأله 414): زن مستحاضه اگر بعد از نماز خود را وارسى كند و خون نبيند اگر چه بداند دوباره خون مىآيد با وضوئى كه دارد مىتواند نماز بخواند.
(مسأله 415): زن مستحاضه اگر بداند از وقتى كه مشغول وضو يا غسل شده خونى از او بيرون نيامده و در داخل فرج هم نيست، مىتواند خواندن نماز را تا وقتى كه مىداند پاك مىماند تأخير بيندازد.
(مسأله 416): اگر مستحاضه بداند كه پيش ‌از گذشتن وقت نماز به كلى پاك مىشود، يا به اندازه خواندن نماز خون بند مىآيد، بايد بنابر احتياط لازم صبر كند و نماز را در وقتى كه پاك است بخواند.
(مسأله 417): اگر بعد از وضو و غسل، خون در ظاهر قطع شود و مستحاضه بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد، به مقدارى كه وضو و غسل و نماز را بجا آورد به كلى پاك مىشود، بايد بنابر احتياط لازم نماز را تأخير بيندازد و موقعى كه به كلى پاك شد دوباره وضو و غسل را بجا آورد و نماز را بخواند. و اگر موقعى كه خون در ظاهر قطع شود وقت نماز تنگ باشد، لازم نيست وضو و غسل را دوباره بجا آورد بلكه با وضو و غسلى كه دارد مىتواند نماز بخواند.