باشد در بدن او هست يا نه، بايد وارسى كند ما مطمئن شود كه مانعى نيست.
(مسأله 385): در غسل بايد موهاى كوتاهى را كه جزء بدن حساب مىشود بشويد و شستن موهاى بلند واجب نيست، بلكه اگر آب را طورى به پوست برساند كه آنها تر نشود، غسل صحيح است، ولى اگر رساندن آب به پوست بدون شستن آنها ممكن نباشد، بايد آنها را بشويد كه آب به بدن برسد.
(مسأله 386): تمام شرطهائى كه براى صحيح بودن وضو گفته شد:
مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است، ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پائين بشويد، و نيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن سر و گردن فورا بدن را بشويد، پس اگر بعد از شستن سر و گردن صبر كند و بعد از مدتى بدن را بشويد اشكال ندارد. بلكه لازم نيست تمام سر و گردن يا بدن را يك مرتبه بشويد پس جائز است مثلا سر را شسته و بعد از مدتى گردن را بشويد، ولى كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول يا غائط خوددارى كند، اگر باندازه‌اى كه غسل كند و نماز بخواند بول يا غائط از او بيرون نمىآيد بايد فورا غسل كند و بعد از غسل هم فورا نماز بخواند.
(مسأله 387): كسى كه پول حمامى را بدون اين كه بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد، اگر چه بعد حمامى را راضى كند، غسل او باطل است.
(مسأله 388): اگر حمامى راضى باشد كه‌ پول حمام نسيه بماند، ولى كسى كه غسل مىكند قصدش اين باشد كه طلب او را ندهد، يا از مال حرام بدهد غسل او باطل است.
(مسأله 389): اگر پولى را كه خمس آن را نداده به حمامى بدهد، اگر چه مرتكب حرام شده، ولى ظاهر اين است كه غسل او صحيح باشد و ذمه‌اش به مستحقين خمس مشغول مىشود.