دسته بيشتر نباشد كه قبل از ساير ياران حضرت مهدى (عليه السلام) به مكه مىرسند.
به نظر مىرسد آن دسته از ياران حضرت كه ناگهان از بسترشان ناپديد شده و به قدرت خداى سبحان از شهر و ديار خود در يك چشم بهم زدن به مكه منتقل مىشوند، مقامشان برتر و بالاتر از افرادى است كه قبل از آنها به مكه وارد شده‌اند و اما آن گروه كه روز هنگام بوسيله ابر رهسپار مكه مىشوند، چنان كه در روايات آمده بود و با نام و نام پدرشان شناخته شده‌اند، به اين معنا است كه آنها به صورت طبيعى وارد مكه مىشوند و توجه مردم را برنمىانگيزند. اين افراد بطور كلى برترين و با فضيلت‌ترين ياران حضرت‌اند و بعيد نيست كه آنان همان مؤمنان واقعى باشند كه با حضرت زندگى مىكنند و يا در سراسر نقاط جهان كارهاى آن بزرگوار را انجام مىدهند و زمان ظهور را بطور دقيق مىشناسند و در وقت مقرر حضور مىيابند.
در اين مورد امام صادق (عليه السلام) مىفرمايد:
" ياران صاحب الأمر براى او محفوظند، حتى اگر تمام مردم از دنيا بروند، خداوند ياران مهدى را خواهد آورد و خداى سبحان اين آيه را در شأن آنها فرمود: اگر اينان (كفار قريش) بدين امور كفر بورزند بى ترديد ما گروهى را گمارده‌ايم كه هرگز بدان كافر نباشند " (1) و نيز در حقشان فرمود: " به زودى خداوند گروهى را خواهد آورد كه آنها را دوست دارد و آنها نيز دوستدار وى هستند، آنان نسبت به مؤمنان متواضع و در مقابل كافران سرسخت‌اند " (2) امام باقر (عليه السلام) فرمود:
"... گروهى از آنان شبانگاه از بسترشان ناپديد شده و بامدادان در مكه بسر برند و گروهى روز هنگام در حال حركت در ابرها ديده شوند. با نام خود و نام پدر و خصوصيات نسب شان شناخته شوند. پرسيدم