بنابراين نمىتوان بر طبق اين روايات كه سندشان غير قابل اعتماد است، قضاوت كرد. ولى در صورت صحت، احتمال دارد منظور از گنج، منابع نفت يا معادن طلا يا نقره باشد و بين دولتهاى سه گانه بر سر آن اختلاف بوجود آيد.
اكثر روايات در اين جنگ ها، ترك ها را طرف درگير با سفيانى مىدانند و ممكن است منظور، سپاه ترك باشد. زيرا، اين جنگ به خاطر ثروتى كه در مرز سوريه و تركيه ظاهر مىگردد به پا مىشود و احتمال هم دارد كه منظور از ترك، روس ها باشند كه طبق برخى احاديث، آنها قبل از خروج سفيانى در جزيره ربيعه يا ديار بكر نزديك قرقيسيا فرود مىآيند. و در احاديث ديگرى هم آمده كه سفيانى با ترك ها مىجنگد، سپس بدست حضرت مهدى (عليه السلام) شكست مىخورد. و منظور از جزيره، منطقه اى است نزديك موصل كه به همين نام و به نام ديار ربيعه شناخته مىشود و منظور جزيرة العرب نيست. و اما فرود نيروهاى روم در رمله (شنزار) احتمال دارد كه مقصود شنزارهاى فلسطين يا مصر باشد.
ورود سپاه سفيانى به عراق روايات تأكيد دارند كه سفيانى بعد از نبرد قرقيسيا سپاهش را به سوى عراق روانه مىكند. از امام باقر (عليه السلام) روايت شده است كه فرمود: " سفيانى با ابقع روبرو شده و به نبرد مىپردازد. او ابقع و يارانش را مىكشد، سپس به سراغ اصهب مىرود و او را نيز به هلاكت مىرساند.
پس از آن تمام همت خود را صرف هجوم به عراق مىكند. سپاه او هنگام عبور از قرقيسيا درگير جنگ مىشوند. حدود صد هزار نفر از ستمگران به هلاكت مىرسند. آنگاه سفيانى سپاهى مركب از هفتاد هزار نفر به كوفه روانه مىكند. (1) امام على (عليه السلام) فرمود: " هنگامى كه سپاه سفيانى عازم كوفه شود، گروهى را به سراغ اهالى