زمين لرزه اى در شهرهاى شام برخى روايات محل وقوع زلزله و حتى زمان آن را مشخص مىسازند و بيانگر آنند كه اين حادثه، هنگام اختلاف دو گروه بر سر قدرت اتفاق خواهد افتاد.
احاديث از اين حادثه با كلماتى همچون " تكان شديد، فرو رفتن و زلزله " ياد كرده‌اند. مانند روايتى كه از امير مؤمنان (عليه السلام) نقل شده كه فرمود:
" وقتى دو گروه نظامى در شام اختلاف كنند، نشانه اى از نشانه هاى الهى آشكار شود، پرسيدند: اى امير مؤمنان آن نشانه چيست؟ فرمود: زمين لرزه اى در شام كه صد هزار نفر در اثر آن هلاك گردند و خداوند آن را رحمتى براى مؤمنان و عذابى براى كافران قرار دهد. در آن هنگام، نظاره‌گر سوارانى با اسب هاى سفيد و درفشهاى زرد باشيد كه از مغرب زمين روى آورند تا وارد شام شوند. اين حوادث با مصيبت بزرگ و مرگ سرخ همراه شود. پس بنگريد فرو رفتن روستائى از دمشق را كه به آن حرستا گويند.
آنگاه فرزند جگرخوار (سفيانى) از سرزمين خشكيده خروج كرده و بر منبر دمشق قرار گيرد، پس از آن در انتظار خروج مهدى (عليه السلام) باشيد. " (1) منظور از " اسبهاى سفيد ": اسبهاى ابلق غربى هاست كه گوشهاى آنها بريده شده و وسيله سوارى آنهاست.
و مقصود از پسر جگرخوار: يعنى فرزند هند، زن ابو سفيان است، زيرا سفيانى از فرزندان معاويه است. و " سرزمين خشكيده " همان منطقه حوران نزديك اذرعان (درعا) است كه در مرز سوريه و اردن قرار دارد.
كشمكش بر سر قدرت بين اصعب و ابقع از امام باقر (عليه السلام) نقل شده كه فرمود:
" در آن سال همه سرزمين هاى اسلامى كه در سمت غرب قرار دارند، دچار اختلاف شديد شوند،