ب: شبكه‌هاى امنيتى ابرقدرتها، اين شبكه‌ها كه در راستاى پشتيبانى از حكومت حجاز و نيروهاى سفيانى و يا به شكل مستقل فعاليت مىكنند و اوضاع حجاز، بويژه مكه را زير نظر دارند.
ج: نيروهاى امنيتى سفيانى، اين نيروها در تعقيب فرارى مدينه از چنگال خود بوده و پيوسته اوضاع را جهت ورود لشكر سفيانى در موقعيت مناسب، زير نظر دارند تا هرگونه قيام و نهضت امام مهدى (عليه السلام) را از مكه، سركوب نمايند.
از سوى ديگر در برابر اين تحركات، يمنى ها نيز بايد در مكه و حجاز داراى نقشى باشند. بويژه از اين رو كه حكومت زمينه ساز آنها، چند ماه قبل از ظهور، تأسيس مىشود، همچنانكه ياران ايرانى امام (عليه السلام) نيز در مكه بايد حاضر باشند، بلكه خود حضرت نيز بايد داراى يارانى از ميان مردم حجاز و مكه و حتى نيروهاى رژيم حجاز باشد.
در چنين فضاى موافق و مخالفى، امام مهدى ارواحنا فداه، برنامه نهضت خويش را از حرم شريف اعلان و بر شهر مكه استيلا پيدا مىكند. البته طبيعى است كه روايات جزئيات اين برنامه را بيان نكنند. مگر آن مقدار كه در پيروزى انقلاب مقدس، سودمند و مؤثر باشد و آسيبى به آن وارد نياورد.
بارزترين حادثه اى كه روايات بيان مىكنند اين است كه حضرت در 24 يا 23 ذى حجه يعنى پانزده شب پيش از ظهور خويش جوانى از ياران و خويشاوندانش را جهت ايراد بيانيه خود به اهل مكه اعزام مىدارد، اما به مجرد اينكه جوان مذكور بعد از نماز پيام حضرت و يا فرازهايى از آن را براى مردم مىخواند، به او حمله‌ور شده و به طرز وحشيانه اى وى را در داخل مسجد الحرام بين ركن و مقام به قتل مىرسانند. اين شهادت فجيع بر آسمان و زمين اثر مىگذارد.
حادثه مذكور حركتى مقدماتى و آزمايشى است كه فايده هاى فراوان دارد. از