كشور يهودا از سلطه آشوريها خارج گرديد. اما " سنحاريب " فرمانرواى آشور از اين ماجرا به خشم آمد و در حدود سال 701 ق. م براى تسلط بر كشور يهودا، دست به حمله زد و قدس را به تصرف خود درآورد و بر منطقه مسلط شد. و " حزقيا " تمام نقره هاى موجود در خانه خدا و خزانه هاى قصر فرمانروا را به وى تسليم كرد. " (1) اين آخرين هجوم آشوريان براى سيطره بر يهودا بود.
تورات فعلى علاوه بر پادشاهان قبلى آشور، از اسرحدون، و آشور بانيبال آخرين فرمانرواى آنها ياد كرده و مىگويد: اين دو، اقوامى را از آشور كوچانده و در سامره (نابلس) اسكان دادند. (2) دوران استيلاى بابليان نينوا، پايتخت آشوريان، در سال 612 ق. م بدست مادها و بابلى ها (كلدانيها) سقوط كرد و سرزمين آنها توسط اين دو نيروى جديد تقسيم شد. عراق و منطقه شام و فلسطين نصيب بابليان شد. بخت النصر مشهورترين فرمانرواى آنان، براى سيطره بر سرزمين شام و فلسطين دو بار، به آنها حمله كرد ابتدا در سال 597 ق. م و سپس به سال 586 ق. م.
او در نخستين هجوم، قدس را محاصره و فتح كرده و خزانه هاى قصر فرمانروا را از آن خود نمود، و شمار زيادى از يهوديان از جمله سلطان " يهوياكين " و مدافعان او را به اسارت درآورد، وصدقيا عموى يهوياكين را بر باقيمانده يهوديان گماشت و اسيران را در منطقه نيبور نزديك رود خابور در بابل اسكان داد. (3)