پاكسازى كره زمين از ستم و ستمكاران در نگاه نخست چنين به نظر مىرسد كه پاك سازى زمين از ظلم و برچيدن بساط طاغوتها و ستمگران امرى ناممكن است. گويا زمين به آه و ناله مظلومان و تحمل ستمگران شوم خو گرفته و فرياد رسى وجود ندارند به گونه اى كه ما هيچ دورانى را سراغ نداريم كه خالى از وجود ستمگران باشد. چرا كه آنان به درخت هرزه و پليدى شباهت دارند كه داراى ريشه هاى محكم‌اند. و هرگاه يكى از آنها بركنده شود، ده برابر جايگزين مىگردد. و اگر ظالمان در نسلى نابود شوند گروه گروه در جاى ديگر به توليد مثل پردازند.
ولى خداوند حكيم كه بر اساس مصالح خويش، زندگى انسان را بر اساس قانون جنگ حق و باطل و خير و شر برقرار نموده، براى هر چيز حد و مرزى و براى هر عصر و زمان سرنوشتى و بالاخره براى ظلم و بيداد هم پايانى تعيين نموده است.
در تفسير اين آيه شريفه مىفرمايد: " تبهكاران به چهره‌شان شناخته شوند و از پيشانى و پايشان گرفته شوند " (1) از امام صادق (عليه السلام) روايت شده: " خداوند آنها را هميشه مىشناسد اما آيه شرائط زمان قائم را بيان مىكند كه مجرمان را از سيما و صورتشان مىشناسد و او و يارانش با شمشير آنها را تنبيه مىكنند تنبيه كردنى " (2) و از امير مؤمنان (عليه السلام) منقول است كه فرمود:
" خداوند، ناگاه بوسيله مردى از ما اهل بيت گشايشى (براى مسلمانان) بوجود آورد، پدرم فداى آن فرزند بهترين كنيزان باد... هم اوست كه (دشمنان) در مدت هشت ماه بجز شمشير و كشتار از او چيزى دريافت نخواهند كرد " (3)