جلال الدين سيوطى سيوطى در كتاب " الحاوى للفتاوى " مىگويد: " ابن جرير در تفسير خود به نقل از سدى درباره اين آيه: " و من أظلم ممن منع مساجد الله أن يذكر فيها اسمه وسعى في خرابها " (1) آورده است كه: منظور، روميان هستند كه در خراب كردن بيت المقدس از بخت النصر پشتيبانى كردند و درباره اين كلام خدا: " اولئك ما كان لهم أن يدخلوها إلا خائفين " (2) گفت: روى زمين هيچ رومى وجود ندارد كه داخل آن شود مگر آنكه بيمناك است كه مبادا گردنش را بزنند و از او جزيه بگيرند. و در مورد اين جمله: " لهم في الدنيا خزي " (3) گفت: اما خوارى و ذلت اين جهان وقتى است كه مهدى (عليه السلام) قيام نمايد و قسطنطنيه آزاد گردد و آنها را از دم شمشير بگذراند. (4) سپس در توضيح روايت " لا مهدى إلا عيسى بن مريم " مىگويد: قرطبى در تذكره گفته است: سند اين روايت ضعيف است در حالى كه احاديث نبوى وجود دارد كه به روشنى درباره خروج مهدى است و بيانگر آن است كه او از عترت و خاندان پيامبر (صلى الله عليه وآله) و از فرزندان فاطمه است. و سند اين احاديث از آن روايت صحيح تر است بنابراين بايد بر اساس آن روايات حكم جارى كرد نه بر پايه اين حديث ضعيف.
ابو الحسن محمد بن حسين بن ابراهيم بن عاصم سجزى مىگويد: روايات پيامبر (صلى الله عليه وآله) درباره آمدن مهدى متواتر و فراوان است و همه آنها نشان مىدهد كه