آنها خواهد بود!
و از طرفى، هماهنگ با نبرد سفيانى در عراق و حجاز، تحرك نظامى ديگرى از سوى غربى ها و شرقى ها در منطقه خليج و درياى مديترانه بخاطر اهميت استراتژيك منطقه رخ مىدهد و چه بسا فرود آمدن نيروهاى روم در رمله و قواى ترك در جزيره، كه در روايات متعدد از آن ياد شده، در آن دوره و يا نزديك بدان باشد. والله العالم.
بحران حكومت در حجاز روايات شيعه و سنى بر اين نكته اتفاق دارند كه طليعه ظهور حضرت در حجاز، پيدايش خلأ سياسى و كشمكش بين قبائل بر سر فرمانروائى است.
اين حوادث در پى مرگ پادشاه و يا خليفه اى رخ مىدهد كه با مردنش گشايشى در امور بوجود مىآيد. برخى روايات، نام او را " عبد الله " و اعلان خبر مرگ او را روز عرفه تعيين كرده‌اند. پس از مرگ او حوادثى پياپى در حجاز رخ مىدهد كه تا خروج سفيانى و نداى آسمانى و درخواست اعزام نيرو از سوريه به حجاز و سرانجام ظهور حضرت مهدى (عليه السلام) ادامه مىيابد. در اين زمينه امام صادق (عليه السلام) مىفرمايد:
" هر كس مرگ عبد الله را براى من تضمين كند، من ظهور قائم را براى او تضمين مىكنم " سپس فرمود: " وقتى عبد الله بميرد، مردم براى حكومت با كسى توافق نكنند و اين اختلاف و درگيرى به خواست خدا تا ظهور صاحب الامر ادامه يابد. حكومت هاى چند ساله پايان يافته و تبديل به حكومت چند ماهه و چند روزه شود. سؤال كردم: آيا اين ماجرا به طول مىانجامد؟ فرمود: هرگز. " (1)