يعنى كسى كه مجبور به شركت در لشكر سفيانى بوده اگر چه در آخرت مانند شخص داوطلبى كه با ميل و اراده خود شركت كرده، نيست اما او نيز به زمين فرو مىرود.
روايتى ديگر از پيامبر (صلى الله عليه وآله) نقل شده كه فرمود:
" در شگفتم از قومى كه قتلگاهشان يكى اما خاستگاهشان متفاوت و گوناگون است، پرسيدند: اى رسول خدا چرا چنين شود؟ فرمود: چون در ميان آنها افرادى مجبور و بى ميل و مخالف وجود دارد ".
يعنى كسانى كه در يك محل و در يك زمان از دنيا مىروند، خداوند با توجه به نيت ها و انگيزه‌هايشان در قيامت آنها را مورد حسابرسى و مؤاخذه قرار مىدهد، زيرا برخى از آنها به اكراه و بخاطر ترس از جان و ناموس خود و بعضى به اجبار و گروهى ديگر داوطلبانه و با رغبت در آن لشكر شركت مىكنند.
روايتى شمار نفراتى كه به زمين فرو مىروند را دوازده هزار نفر ذكر كرده، نه هفتاد هزار نفر. و روايتى ديگر مىگويد كه يك سوم آنها به زمين فرو مىروند و يك سوم ديگر چهره‌هايشان به پشت سر برمىگردد و يك سوم باقيمانده سالم مىمانند. " (1) * * آغاز عقب‌نشينى سفيانى پس از فرو رفتن لشكر سفيانى در زمين، ستاره بخت او رو به افول مىگذارد، و اختر سعادت حضرت مهدى (عليه السلام) رو به اوج و درخشندگى مىنهد.
روايات، بعد از اين واقعه، نقش نظامى ديگرى براى سفيانى در حجاز بيان