آغاز جنبش سفيانى تقريبا همه روايات در اينكه سفيانى جنبش خود را از خارج دمشق از منطقه حوران يا درعا در مرز سوريه و اردن آغاز مىكند، متفقند، البته روايات، منطقه خروج وى را " وادى يابس و اسود " (دره خشك و سياه) مىنامند.
از امير مؤمنان (عليه السلام) روايت شده است كه فرمود:
" پسر (هند) جگرخوار از وادى يابس (دره خشك) خروج كند. او مردى است ميان قامت، با چهره اى ترسناك، سرى بزرگ و صورتى آبله گون، به قيافه‌اش كه بنگرى، يك چشم به نظر مىرسد، نامش عثمان و نام پدرش عنسبه (عيينه) و از فرزندان ابو سفيان است.. تا اينكه به سرزمينى آرام كه داراى آبى گواراست مىرسد، آنگاه بر منبر آنجا قرار مىگيرد. " (1) البته سر زمين آرام با آب گوارا كه در قرآن آمده، به دمشق تفسير شده است.
در نسخه خطى ابن حماد از محمد بن جعفر بن على نقل شده كه گفت:
" سفيانى از فرزندان خالد پسر يزيد پسر ابو سفيان است، مردى با سرى درشت و چهره اى آبله گون، در چشمش نقطه اى سفيد پيداست، او از سمت دمشق كه وادى يابس (دره خشك) ناميده مىشود، با هفت نفر كه يكى از آنها درفشى آماده اهتزاز با خود دارد، خروج مىكند. " (2) و در ص 74 همين كتاب آمده است كه " آغاز حركت او از قريه اى در غرب شام به نام اندرا همراه با 7 نفر است " و در صفحه 79 از قول " ارطاة بن منذر " آمده كه گفت: " مردى بد سيما و ملعون از مندرون در شرق بيسان در حالى كه بر شترى سرخ سوار و تاجى بر سر نهاده، خروج مىكند ".
قابل توجه است كه ابن حماد و ديگران روايات متعددى از قول تابعين آورده‌اند