به نظر مىرسد كه مراد از اين حركت به طرف قدس، حمله حضرت مهدى (عليه السلام) براى آزادى فلسطين و قدس است، اما احتمال دارد كه منظور، آغاز حركت خراسانيها به سوى قدس باشد. حركتى كه قبل از ظهور صورت مىپذيرد.
روايت گنجهاى طالقان پيرامون اين مطلب، حديثى از منابع سنى ها از حضرت على (عليه السلام) نقل شده است كه فرمود:
" آفرين بر طالقان، خداوند را در آن گنج هايى ست اما نه از جنس طلا و نقره بلكه در آن سرزمين مردانى ست كه خدا را آنطور كه شايسته معرفت است شناخته اند. آنان، ياران مهدى آخر الزمانند " (1) و در روايتى ديگر آمده است: " پر افتخار باد طالقان! " (2) همين مطلب با لفظ ديگرى در كتاب هاى شيعه نيز موجود است. (3) از امام صادق (عليه السلام) نقل شده است كه فرمود:
" خداوند را در طالقان گنج هايى است كه نه طلاست و نه نقره بلكه درفش هايى ست كه تاكنون به اهتزاز در نيامده. در آن خطه مردانى هستند كه قلب هايشان مانند پاره‌هاى آهن، محكم و نستوه است و نسبت به ذات مقدس خداوند ترديدى در آنها راه نمى‌يابد، شديدتر از آتش اند اگر بر كوه حمله‌ور شوند آن را از جاى بر كنند، آهنگ هر ديارى نمايند چون عقاب بر آن فرود آيند و آن را منهدم سازند، آنان وجود مبارك امام را پروانهوار در ميان گرفته و به هنگام خطر، از وجود مقدس او با جان خود محافظت كنند. شبها را به نماز و مناجات سپرى كنند و روزها سواران كارزارند. زاهدان شب و شيران روزند. آنان (در اطاعت از امام) مطيع تر از كنيزان، در برابر مولاى خويش اند، درخشان چون چراغهاى پرنوراند. گويا بر دلهايشان