دگرگونى علوم طبيعى و وسائل زندگى روايات مربوط به دوران حضرت مهدى (عليه السلام) مواردى از پيشرفت علوم و امكانات بشرى را ترسيم مىكند كه براى نسل هاى گذشته و معاصر غير قابل تصور است.
اين تحول در ابعاد گوناگون بوجود خواهد آمد، از جمله در مخابرات، ابزارهاى بصرى، پژوهشى، جنگ افزارها، سيستم‌هاى اقتصادى، حكومتى، قضائى و چيزهاى ديگر. به نظر مىرسد برخى از اين تحولات در سايه كرامات و معجزاتى ست كه خداوند بدست حضرت و يارانش جلوه گر مىسازد. ولى بسيارى از آنها نتيجه تحول علوم طبيعى و بهره گيرى صحيح از قوانين و نعمت هاى الهى است كه مواد و عناصر آن در زمين و آسمان در دسترس انسان قرار دارد. روايات نشانگر آن است كه تحولى كه در علوم طبيعى توسط حضرت ايجاد مىگردد، جهشى همه جانبه در پيشرفت زندگى بشرى را در پى دارد. از اين رو امام صادق (عليه السلام) مىفرمايد:
" دانش بيست و هفت حرف است و آنچه پيامبران آورده‌اند، دو حرف است و مردم تا امروز بيش از آن دو حرف نمىدانند اما چون قائم قيام كند بيست و پنج حرف ديگر را بيرون آورد و در ميان مردم منتشر سازد و بدين‌سان مجموع بيست و هفت جزء دانش آشكار گردد " (1) اين روايت هر چند در نگاه نخست به علوم دينى پيامبران نظر دارد اما بايد توجه كرد كه علاوه بر علومى همچون توحيد، نبوت و معاد، ساير علوم طبيعى مورد نياز بشر نيز مورد توجه است. زيرا طبق روايات پاره اى از اصول همين دانش ها را نيز پيامبران (عليه السلام) به انسانها آموخته و مردم را به اين علوم راهنمائى كرده و دريچه‌هاى آن را به روى مردم گشوده‌اند. از جمله آموزش خياطى توسط حضرت ادريس، كشتى سازى و نجارى توسط حضرت نوح (عليه السلام) و زره سازى بوسيله حضرت داوود و