نقش رومى ها در دوران ظهور منظور از روم در احاديث مربوط به آخر الزمان و ظهور حضرت مهدى (عليه السلام)، ملت‌هاى اروپا و به دنبال آن آمريكاست، چرا كه آمريكائى‌ها همان فرزندان و وارثان امپراطورى تاريخى روميانند كه در چند قرن اخير بدانجا مهاجرت كرده‌اند.
ممكن است گفته شود، روميانى كه خداوند در سوره روم از آنان سخن گفته و پيامبر (صلى الله عليه وآله) و پس از او مسلمانان با آنها پيكار نمودند، غير از اروپائيان امروزيند، چرا كه روميان آن زمان همان بيزانس ها بودند كه پايتختشان ابتدا شهر " رم " در ايتاليا و سپس شهر قسطنطنيه بود، تا آنكه مسلمانان حدود 500 سال پيش آن را فتح و به " اسلام بول " تغيير نام دادند كه مردم آن را استانبول تلفظ مىنمايند.
در پاسخ اين سخن بايد گفت: درست است كه روميان هنگام نزول قرآن و صدور احاديث همان طرفداران امپراطورى معروف روم يا بيزانس بودند. اما اروپائيان امروز، ملت و نژادى غير از آنها نبوده و نيستند. بلكه مىتوان گفت كه اينها تداوم بخش همان خطوط سياسى و فرهنگى و جزئى از آن امپراطورى سابقند.
ملت هاى فرانسه، بريتانيا، آلمان و چند كشور ديگر، از لحاظ فرهنگ، سياست و دين، از اجزاء حقيقى امپراطورى روم به حساب مىآيند به خصوص كه اين كشورها در آن زمان از مستعمرات امپراطورى روم شمرده مىشدند.