مىگويند نشنود ولى اذانى را كه در جاى خيلى بلند مىگويند بشنود، بايد نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1334) اگر چشم يا گوش او يا صداى اذان غير معمولى باشد در محلى بايد نماز را شكسته بخواند كه چشم متوسط اهل شهر را نبيند و گوش متوسط صداى اذان معمولى را نشنود.
(مسأله 1335) اگر موقعى كه سفر مىرود شك كند كه به حد ترخص رسيده يا نه، بايد نماز را تمام بخواند. و مسافرى كه از سفر برمىگردد اگر شك كند كه به حد ترخص رسيده يا نه، بايد شكسته بخواند.
(مسأله 1336) مسافرى كه در سفر از وطن خود عبور مىكند، وقتى به جائى برسد كه اهل وطن خود را ببيند و صداى اذان آن را بشنود، بايد نماز را تمام بخواند.
(مسأله 1337) مسافرى كه در بين مسافرت به وطنش رسيده، تا وقتى در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود يا چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد، وقتى به حد ترخص برسد، بايد نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1338) محلى را كه انسان براى اقامت و زندگى خود اختيار كرده وطن او است چه در آنجا به دنيا آمده و وطن پدر و مادرش باشد يا خودش آنجا را براى زندگى اختيار كرده باشد.
(مسأله 1339) اگر قصد دارد در محلى كه وطن اصليش نيست مدتى بماند، و بعد بجاى ديگر رود، آنجا وطن او حساب نمىشود.
(مسأله 1340) جائى را كه انسان محل زندگى خود قرار داده، و مثل كسى كه آنجا وطن او است در آنجا زندگى مىكند مانند اكثر طلابى كه در حوزه‌هاى علميه هستند كه اگر مسافرتى براى او پيش آيد، دوباره به همان جا برمىگردد اگر چه