حكم نماز خواندن در آن حكم نماز خواندن در لباس غصبى است.
(مسأله 829) ((شرط سوم)) لباس نمازگزار بايد از اجزاء حيوان مرده‌اى كه خون جهنده دارد، يعنى حيوانى كه اگر رگش را ببرند خون از آن جستن مىكند نباشد. بلكه اگر از حيوان مرده‌اى كه مانند ماهى و مار خون جهنده ندارد لباس تهيه كنند، احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند.
(مسأله 830) هر گاه چيزى از مردار مانند گوشت و پوست آن كه روح داشته - لباس نمازگزار نبوده و همراه او باشد بعيد نيست نمازش صحيح نباشد.
(مسأله 831) اگر چيزى از مردار حلال گوشت مانند مو و پشم كه روح ندارد همراه نمازگزار باشد، يا با لباسى كه از آنها تهيه كرده‌اند، نماز بخواند نمازش صحيح است.
(مسأله 832) ((شرط چهارم)) لباس نمازگزار بايد از حيوان حرام گوشت نباشد، و اگر موئى از آن هم همراه نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
(مسأله 833) اگر آب دهان يا بينى يا رطوبت ديگرى از حيوان حرام گوشت، مانند گربه بر بدن يا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد نماز باطل است و اگر خشك شده و عين آن بر طرف شده باشد، نماز صحيح است.
(مسأله 834) اگر مو و عرق و آب دهان كسى بر بدن يا لباس نمازگزار باشد اشكال ندارد و همچنين است اگر مرواريد و موم و عسل همراه او باشد.
(مسأله 835) اگر شك داشته باشد كه لباس از حيوان حلال گوشت است يا حرام گوشت، چه در داخله تهيه شده باشد چه در خارجه، جائز است كه با آن نماز بخواند.
(مسأله 836) صدف از حيوانات حرام گوشت است. ولى اگر انسان نداند كه تكمه و مانند آن از آن حيوان است، جائز است كه با آن نماز بخواند.