گوشت نباشد. ((پنجم و ششم)) آن كه اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابريشم خالص و طلا باف نباشد. و تفصيل اينها در مسائل آينده گفته مىشود.
(مسأله 807) ((شرط اول)) لباس نمازگزار بايد پاك باشد، و اگر كسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
(مسأله 808) كسى كه نمىداند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل مىباشد.
(مسأله 809) اگر بواسطه ندانستن مسأله از روى تقصير چيز نجسى را نداند نجس است، مثلا نداند عرق كافر نجس است و با آن نماز بخواند نمازش باطل است.
(مسأله 810) اگر نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نماز او صحيح است.
(مسأله 811) اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را دوباره بخواند، و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
(مسأله 812) كسى كه در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز بدن يا لباس نجس شود و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند، ملتفت شود كه نجس شده يا بفهمد بدن يا لباس او نجس است، و شك كند كه همان وقت نجس شده، يا از پيش نجس بوده، در صورتى كه آب كشيدن بدن يا لباس، يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن، نماز را به هم نمىزند، در بين نماز بدن يا لباس را آب بكشد، يا لباس را عوض نمايد، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده، لباس را بيرون آورد، ولى چنانچه طورى باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد، يا لباس را عوض كند يا بيرون آورد، نماز به هم مىخورد يا اگر لباس را بيرون آورد برهنه مىماند، بايد نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
(مسأله 813) كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز لباس