بايد رو به قبله انجام گيرد.
(مسأله 785) كسى كه نماز واجب را ايستاده مىخواند، بايد صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد، و احتياط مستحب آنست كه انگشتان پاى او هم رو به قبله باشد.
(مسأله 786) كسى كه بايد نشسته نماز بخواند، بايد در موقع نماز صورت و سينه و شكم او رو به قبله باشد.
(مسأله 787) كسى كه نمىتواند نشسته نماز بخواند، بايد در حال نماز به پهلوى راست طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد، و اگر ممكن نيست بايد به پهلوى چپ طورى بخوابد كه جلوى بدن او رو به قبله باشد، و اگر اين را هم نتواند بايد به پشت بخوابد بطورى كه كف پاهاى او رو به قبله باشد.
(مسأله 788) نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده و بنابر واجب احتياط سجده سهو را نيز بايد رو به قبله بجا آورد.
(مسأله 789) نماز مستحبى را مىشود در حال راه رفتن و سوارى خواند و اگر انسان در اين دو حال نماز مستحبى بخواند، لازم نيست رو به قبله باشد.
(مسأله 790) كسى كه مىخواهد نماز بخواند، بايد براى پيدا كردن قبله كوشش نمايد، تا يقين يا چيزى كه در حكم يقين است پيدا كند كه قبله كدام طرف است، و اگر نتواند، بايد به گمانى كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاى آنان يا از راههاى ديگر پيدا مىشود عمل نمايد، حتى اگر از گفته فاسق يا كافرى كه بواسطه قواعد علمى قبله را مىشناسد گمان به قبله پيدا كند كافيست.
(مسأله 791) كسى كه گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قويترى پيدا كند نمىتواند به گمان خود عمل نمايد. مثلا اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند، ولى بتواند از راه ديگر گمان قويترى پيدا كند. نبايد به حرف او عمل نمايد (مسأله 792) اگر براى پيدا كردن قبله وسيله‌اى ندارد، يا با اين كه كوشش كرده، گمانش به طرفى نمىرود، نماز خواندن به يك طرف كافى است و احتياط مستحب