حكيم محمد صالح هروى در قرابادين صالحى (تحفة الصالحين): خوردن شراب انجير (مقصود شربت است) را توصيه نموده و متذكر مىشود كه براى گرده و مثانه مفيد بوده و منى را زياد نمود و باه را تقويت داده و درد پشت را نافع باشد ميرزا على اكبر خان حكيم باشى (ناظم الاطبا) در پزشكى نامه مىنويسد: انجير ميوه درختى است از طايفه اورتيسه و از محصولات بومى كارى كه يكى از ممالك قديمه آسياى صغير است مىباشد و از اين مملكت درخت انجير را به فرنك برده اند و اين ميوه كه گوشتى و شيرين و گوارا است از حيث بزرگى و خوبى موافق مملكتى است كه در آنجا عمل مىآيد و بر حسب جنس درخت مختلف مىباشد و از شاخههاى درخت انجير عصيرى شيرى خارج مىشود كه داراى كائوچو مىباشد. در بازار فرنگ سه قسم انجير خشك به فروش مىرسد يكى انجير زرد كه آن را انجير چرب مىنامند و ديگرى انجير سفيد و سومى انجير بنفش كه انجير طبى ناميده مىشود و دانشمندان فرنگ انجير بنفش و انجير چرب را بر اقسام ديگر آن ترجيح مىدهند.
در مخزن الادويه است: انجير ملطف و محلل وجالى قوى وصرع را نافع و كثير الغذاتر از ساير ميوهها وسريع الانحدار و مسكن حرارت و تشنگى و معرق وملين طبع ومسهل برفق وكاسر قوت غضبى ومبرد دل ومسمن بدن خصوصا چون چهل صباح با قدرى انيسون تناول نمايند و جهت خفقان و سرفه و درد سينه و خشونت قصبة الريه و تقويت كبد و رفع سده و ورم طحال و بواسير وعسر البول و با بادام و پسته جهت اصلاح بدنهاى ضعيف و زياد