لبان (كندر) (3).
كندر را بتازى لبان گويند و آن صمغى است مخصوص عمان وجبال يمن ومستدير وصلب مايل به سرخى او را كندر ذكر و سفيد سست را - انثى نامند و تازه او را كه در انبانها حركت داده باشند مدحرج گويند و مغشوش آن از آتش شعله ور نمىگردد و درخت او به قدر دو ذرع وخار دار و برگ و تخم آن شبيه به برگ و تخم مورد (4).
در كتاب شرح اسماء م 188 گويد: كندر هو اللبان.