خواب ديدم و از اين مرض به آن حضرت شكايت نمودم فرمود: سعد - استعمال كن كه دندانهايت برويد، موقعى كه به خراسان مىبردند شنيدم كه از شهر ما ميگذرد تا آنكه در وسط راه به آن حضرت رسيدم و سلام كردم و حال خود و خوابم را به او گفتم فرمود: در بيدارى نيز دستور مىدهم كه سعد استعمال نمائى همانطور كردم دندانهايم مانند سابق بوجود آمدند (1).
ابن عزيز مرادى گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود: اتخذوا في اسنانكم السعد فانه يطيب الفم ويزيد في الجماع (2).
يعنى: سعد را بگيريد براى دندانهايتان كه دهن را پاك مىكند و بر آميزش با زنها ميفزايد.
سعد و منافع طبى آن:
درتحفه 147 گويد: سعد بيحى است به قدر زيتون و بزرگتر از آن واندرونش سفيد و خوشبو و به فارسى مشك زمين نامند شبيه برگ گندانا و از آن درازتر و باريكتر و با صلابت و اندك خشونت و كم عرض.