اشنان اشنان گياهى است بى برگ و شاخكهاى آن ريزه شبيه به كرمهاى خشك شده و آن را براى جامه شستن به كار مىبردند پوست را جلا مىدهد و حالت سوزانندگى وقى آورنده داشته مدر بوده و يبوست را بر طرف ساخته صفرا را زياد و قاعدگى را باز مىكند حرض، اشنان، (چوبك - شويه):
در روايت است كه امام باقر (ع) موقع وضوء اشنانرا به دهان مىگرفت و مى چشيد و بيرون مىانداخت بعد مىفرمود: اشنان بداست، دهان را بدبو مىكند و رنگ را زرد و زانوها را ضعيف مىنمايد ولى من آن را دوست دارم (1).
على بن اسباط از حكم بن مسكين از امام صادق (ع) كه فرمود:
اشنان زانوها را سست مىكند و آب پشت را فاسد مىسازد (2).
امام ابى الحسن (ع) فرمود: اشنان دهن را بدبو مىنمايد (3).