صبر عصاره درختى است كه برگهاى آن دراز و از ميانه درخت آن شاخهاى پديد مىآيد بر سرش گل زرد مىرويد.
در اغراض 632 گويد: صبر بكسر باء عصاره نباتى است برگش شبيه به برگ كلم و بسيار ضخيم و شبيه به برگ يمانى كه در مازندران انجير بغدادى گويند وبيخش به قدر شلغم و از يك بيخ زياده بر ده عدد مىرويد و مملو از رطوبت در غايت تلخى و چون مدتى بگذرد از وسط برگها ساقى مىرويد قريب به ذرعى و پر از رطوبت عسلى با اندك حلاوت كريه الرايحة وثمرش مثل غوره خرما و در آخر سرخ مىشود.
قفر، كور، مقل (صمغ است مشابه كندر):
مقل را بسريانى مقلا گويند وبفارسى بوى جهودان نامند چون جهودان با آن بخور مىكردند.
مقل مكى: مقل مكى ميوه درخت (دوم) است.
صمغ لبنى (ميعه):
بدانكه هر چه از درخت ترشح كند و منجمد شود عرب آن را صمغ گويند وصمغ هر گياه و درختى به آن موسوم مىشود.
صمغ عربى ام مغيلان:
چنان كه معلوم شد صمغ هر چيزى كه از گياهى ترشح كند گفته مىشود