گردو:
گردو داراى كمى اسانس، اينوزيت، ماده تلخ ژوك لاندين، ژوك لون تانن، مواد پكتيكى، رزينى و غيره است و پوست گردو (قسمت سبز روى گردو كه با گذشت و كهنه شدن تيره و قهوهاى مىگردد) داراى مقدار زيادى ژوك لون و اسيدهاى ماليك وسيتريك و املاح مختلف، تانن، آميدون، ژوك لاندين و غيره مىباشد. ژوكلون در برابر هوا اكسيده و قهوهاى رنگ مىگردد و اگر بدست يا پارچه ماليده شود زود آنها را رنگين مىسازد.
برگ درخت و پوست گردو كه سبز رنگ است مقوى معده و ضد كرم و ضد خنازير بوده قند خون را پائين مىاورند و جوشانده برگها براى شستشوى بيماريهاى جلدى و جهت رفع ترشحات بيرنگ زنانگى (لكوره) و به صورت غرغره در آنژين وتورم لوزه ها و.. مفيد است و شيره قسمت سبز رنگ ميوه براى رفع زگيل و مداواى كچلى اثرات نيكوئى دارد. ژوك لون در اگزما و بيماريهاى جلدى و براى تسكين خارش به صورت محلول 50 / 0 درصد كلرو فرمى مخلوط در يك يا دو قسمت روغن وازلين استعمال خارجى دارد و برگ تازه گردو ساس وبيد را فرار مىدهد.
در نقاشى نيز به كار برده مىشود. چوب گردو در ساختن قسمت چوبى تفنگ و در ساختن اشياء لوكس و منبت كارى مصرف مىگردد (1) براى اينكه از گردو روغن زيادى بدست آيد بعد از چيدن ميوه پوست سبز آن را جدا كرده و سه ماه آن را نگهدارى مينمايند تا خشك شود زيرا از گردو تازه فقط امولسيون روغنى بدست مىآيد