براى اسهالهاى خونى و جوشانده شاخههاى جوان انجير در استسقاء اثر خوب دارد.
نان شيرينى كه با انجير هم اكنون در شمال افريقا تهيه مىشود سابقه بسيار قديمى دارد.
هومر شاعر يونان از تانتال نامى ياد مىكند كه زخم داشته و براى شفاى زخمش انجير به كار برده است.
افلاطون بقدرى انجير را دوست مىداشت كه بعضى انجير را دوست فيلسوفان مىناميدند و سقراط انجير را رساننده مواد نافع و دافع مواد مضر مىدانسته و جالينوس رژيم مخصوصى از انجير براى پهلوانان منظور مىداشته است، به پهلوانان روم و يونان قديم انجير داده مىشد.
پلين گياه شناسى رومى از 29 نوع انجير نام مىبرد.
انجير براى بيماران قندى و كسانى كه زياد چاقند و در اختلالات گوارشى مصرفش ممنوع است. كسانى كه يبوست دارند - ورزشكارند - ضعف و پيرى دارند كودكان مىتوانند انجير بخورند.
انجير را بايد چون از درخت چيده شد خورد زيرا انجير زود تخمير مىشود. خيساندن انجيرهاى خشك (5 - 10 عدد) در آب تميز يا روغن زيتون و صبحانه مصرف نمودن به مدت دوماه بنابر عقايدى بهتر درمان يبوست و خشكى مزاج است.
از شيره انجير مىتوان بعنوان قند طبيعى جهت كودكان استفاده نمود زيرا انجير داراى تمام خواص قندهاى طبيعى است از انجير