شكر تيغال (سكرالعشر):
اين شكر بر روى گياهى كه به عربى به آن عشر گويند دانه دانه با رنگ سفيد كه مايل به خاكسترى رنگ است مىباشد.
رويل عقيده دارد كه شكر تيغال از زمانهاى بسيار قديم رواج - داشته و هنديها ابتداء آن را مصرف مىنمودند.
حكيم مومن در تحفه خود گويد: مومنين به آن نام فارس تيهال - داده و مىنويسند آن غلاف حيوانى است شبيه به مگس كه در خار انزروت مثل كرم ابريشم از لعاب خود ميتند. و در آن مىميرد، حكيم مومن مى گويد: شكر تيغال خاصيت ملين، مسكن دارد و براى وحدت اخلاط و سوزش مرى و خشونت سينه و معالجه سرفه و صاف كردن آواز و رفع خشكى گلو و معده مفيد است.
در كتاب گلها و گياهان شفا بخش گويد: آزمايشها و تحقيقات علمى امروز هم خواص درمانى وآثار شفابخش شكر تيغال را همانطور كه حكيم مومن نوشته است تائيد كرده و پزشكان امروز عقيده دارند شكر تيغال - بهترين داروى سينه است.
قصب الشكر (نى شكر):
منصور بن يونس گويد: شنيدم موسى بن جعفر (ع) فرمود سه چيز ضرر