ابن ابى الخضيب گويد: چشمم سفيد گشت كه ديگر چيزى را نمىديدم در خواب امير المؤمنين را ديدم عرض كردم اى آقاى من - چشمم معيوب گشته چه مىفرمائى؟ فرمود: عناب را بكوب و با آن به چشمت سرمه بكش، عناب را كوبيدم با دانه اش و با ان سرمه كشيدم ظلمت و - تاريكى از چشمم رفت و نگاه كردم گو اينكه چشم سالم است (1).
امام صادق (ع) فرمود: فضيلت عناب بر ميوه ها مانند فضيلت ماست بر سائر مردم (2).
ارجانى گويد: عناب گرم است درشتى حلق را دفع مىكند (3).
على (ع) فرمود: العناب يذهب بالحمى يعنى: عناب تب را مىبرد.
عناب: (اون نافدار) سنجد گرگان، شيلانك نيز گويند و اگر عناب را با انجير و كشمش و خرما به اندازه مساوى مخلوط كرده و بنوشانند شربت سينه درست مىشود.