سعتر يا زعتر و يا صعتر، طالب الخبز (نانخواه):
در روايت است كه: صعتر معده را دباغى مىكند و در حديثى ديگر صعتر روى معده را مىروياند (1).
ابى الحسن اول: (ع) موسى بن جعفر) فرمود: داروى امير المؤمنين (ع) صعتر بود و مىفرمود: او در معده پنهان و منسوج مىشود مانند پنهان كردن قطيفه (2).
رسول خدا صلى الله عليه وآله در ضمن مطالبى فرمود: الصعتر يقوى المعدة ويقطع البلغم وهو امان من اللقوة (3).
يعنى: صعتر معده را مقوى مىكند و بلغم را قطع مىكند و از لقوه اسوده مىگرداند.
لقوه مرضى است كه در صورت انسان بوجود مىآيد و گيجگاه - انسان را به طرف گردن مىگرداند.
ابن عباس گويد: پيغمبر صلى الله عليه وآله فرمود: الثفا دواء لكل داء و لم يداو الورم والضربان بمثله (4).