" همانا قائم از راه كوه ذى طوى با سيصد و سيزده مرد به عدد رزمندگان جنگ بدر فرود آيد تا اينكه به حجر الاسود تكيه داده و پرچم پيروزى را برافرازد، على بن حمزه گفت: اين مطلب را به امام كاظم (عليه السلام) عرض كردم، امام فرمود: همراه با منشورى آماده اجرا " (1) منظور روايت، اين نيست كه امام (عليه السلام) با يارانش قبل از ورود به مسجد الحرام در ذى طوى ظهور مىكند بلكه منظور اين است كه آمدن امام (عليه السلام) و اصحابش به مكه از راه ذى طوى و يا آغاز حركت آنان به مسجد از آنجا صورت مىگيرد و منظور از پرچم پيروزى، پرچم پيامبر (صلى الله عليه وآله) است كه طبق روايات نزد حضرت است، پرچمى كه بعد از جنگ جمل گشوده نشده تا آنكه حضرت آن را به اهتزاز درآورد. بر اساس روايات، ميراث پيامبر (صلى الله عليه وآله) و پيامبران ديگر نيز همراه آن حضرت است.
معناى عبارت " منشورى آماده اجرا " كه در حاشيه روايت آمده اين است كه حضرت دستور العملى لازم الاجرا براى مردم بيرون مىآورد. شايد اين دستور العمل، همان عهدنامه معروف باشد كه با بيان پيامبر (صلى الله عليه وآله) و خط امير مؤمنان (عليه السلام) براى امام زمان (عج) به نگارش درآمده است، چنان كه روايت در همان منبع بدان اشاره مىكند.
در روايتى ديگر امام زين العابدين (عليه السلام) فرمود:
" مهدى از گردنه كوه طوى با سيصد و سيزده مرد به عدد رزمندگان جنگ بدر، فرود آيد تا وارد مسجد الحرام شود. در مقام ابراهيم چهار ركعت نماز گزارد و به حجر الاسود تكيه زند و پس از حمد و ثناى خدا و ياد پيامبر (صلى الله عليه وآله) و درود بر او، سخنانى گويد كه هيچ يك از مردم، چنان سخنى نگفته باشد. نخستين كسانى كه با او دست بيعت دهند جبرئيل و ميكائيل (عليهما السلام) باشند. " (2) البته روايات، فرازهايى از خطبه يا نخستين پيام حضرت را كه براى اهل مكه ايراد مىفرمايد و نيز دومين پيامى كه براى مسلمانان جهان ابلاغ مىكند، آورده‌اند.