فضيلت على (عليه السلام) و حضرت فاطمه (عليها السلام) و امام و حسن و امام حسين (عليه السلام) نقل كرده بود " هزار " تازيانه زد و دست از او برنداشت تا آنكه شهادت داد او از اهل سنت است! (1) 5. او به شعراى مزدور و خود فروخته اى همچون " مروان بن ابى الجنوب " مبالغ هنگفتى صله مىداد تا دربارهء مشروعيت حكومت بنى عباس وهجو بنى هاشم شعر بسراى. (2) 6. او زمانى كه به ايجاد ارتشى نوين موسوم به " شاكريه " دست زد، افرادى را از مناطقى كه در بينش ضد علوى مشهور بودند، بويژه از سوريه، الجزيره، جبل، حجاز وعنبا استخدام كرد. (3) 7. او به حاكم مصر دستور داد تا طالبيان را به عراق تبعيد كند، حاكم مصر نيز چنين كرد.
آنگاه در سال 236 آنان را به مدينه منتقل كرد. (4) 8. او شيعيان را از دستگاه دولت، اخراج مىكرد و موقعيت آنان را در اذهان عمومى خدشه دار مىساخت. به عنوان نمونه، مىتوان از بركنارى " اسحاق بن ابراهيم " ياد كرد كه متوكل او را به جرم شيعه بودن از حكمرانى " سامراء " و " سيروان " در استان " جبل " بر كنار كرد. افراد ديگرى نيز به همين علت، موقعيتهاى خود را از دست دادند. (5) متوكل با اعمال اين شيوه‌ها، از بروز هر گونه حركتى از ناحيهء شيعيان بر ضد رژيم خود جلوگيرى مىكرد، لكن موفق نشد فعاليتهاى پنهانى آنان را خاتمه بخشد و چنان كه قبلا گفتيم، گزارشهاى تاريخى، حاكى از آن است كه امام هادى (عليه السلام) ارتباطهاى خود را با پيروانش در نهان ادامه مىداد.