(مسأله 382) اگر سوراخ جاى گوشواره و مانند آن بقدرى گشاد باشد كه داخل آن از ظاهر شمرده شود، بايد آن را شست. و اگر نه شستن آن لازم نيست.
(مسأله 383) چيزى را كه مانع رسيدن آب به بدن است، بايد بر طرف كند و اگر پيش از آن كه يقين كند بر طرف شده غسل نمايد غسل او باطل است.
(مسأله 384) اگر موقع غسل شك كند، چيزى كه مانع از رسيدن آب باشد در بدن او هست يا نه، بايد وارسى كند تا مطمئن شود كه مانعى نيست.
(مسأله 385) در غسل بايد موهاى كوتاهى را كه جزء بدن حساب مىشود بشويد و شستن موهاى بلند واجب نيست. بلكه اگر آب را طورى به پوست برساند كه آنها تر نشود، غسل صحيح است، ولى اگر رساندن آب به پوست بدون شستن آنها ممكن نباشد، بايد آنها را بشويد كه آب به بدن برسد.
(مسأله 386) تمام شرطهائى كه براى صحيح بودن وضو گفته شد، مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن، در صحيح بودن غسل هم شرط است، ولى در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پائين بشويد، و نيز در غسل ترتيبى لازم نيست بعد از شستن سر و گردن فورا بدن را بشويد، پس اگر بعد از شستن سر و گردن صبر كند، و بعد از مدتى طرف راست و چپ را بشويد اشكال ندارد. بلكه لازم نيست تمام سر و گردن يا بدن را يك مرتبه بشويد پس جائز است مثلا سر را شسته و بعد از مدتى گردن را بشويد، ولى كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند، اگر به اندازه‌اى كه غسل كند و نماز بخواند بول و غائط از او بيرون نمىآيد بايد فورا غسل كند و بعد از غسل هم فورا نماز بخواند.
(مسأله 387) كسى كه پول حمامى را بدون اين كه بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد، اگر چه بعد حمامى را راضى كند، غسل او باطل است.