زراعت و درخت را بفروشد، فروشنده بايد زكات آنها را بدهد، و چنانچه داد بر خريدار چيزى واجب نيست.
(مسأله 1878) اگر انسان گندم يا جو يا خرما يا انگور را بخرد و بداند كه فروشنده زكات آن را داده، يا شك كند كه داده يا نه، چيزى بر او واجب نيست، و اگر بداند كه زكات آن را نداده، چنانچه حاكم شرع معامله مقدارى را كه بايد از بابت زكات داده شود، اجازه ندهد، معامله آن مقدار باطل است و حاكم شرع مىتواند مقدار زكات را از خريدار بگيرد، و اگر معامله مقدار زكات را اجازه دهد، معامله صحيح است. و خريدار بايد قيمت آن مقدار را به حاكم شرع بدهد و در صورتى كه قيمت آن مقدار را به فروشنده داده باشد، مىتواند از او پس بگيرد.
(مسأله 1879) اگر وزن گندم و جو و خرما و كشمش موقعى كه تر است به (288) من (45) مثقال كم برسد و بعد از خشك شدن كمتر از اين مقدار شود زكات آن واجب نيست.
(مسأله 1880) اگر گندم و جو و خرما را پيش از خشك شدن مصرف كند، چنانچه خشك آنها به اندازه نصاب باشد، بايد زكات آنها را بدهد.
(مسأله 1881) خرما بر سه قسم است (1) آنست كه خشكش مىكنند و حكم زكات آن گفته شد (2) آنست كه در حال رطب بودنش مىخورند (3) آنست كه نارس خلال آن را مىخورند. در قسم دوم چنانچه مقدارى باشد كه خشك آن به (288) من (45) مثقال كم برسد زكات آن واجب است و اما قسم سوم ظاهر اين است كه زكات بر آن واجب نباشد.
(مسأله 1882) گندم و جو و خرما و كشمشى كه زكات آنها را داده، اگر چند سال هم نزد او بماند زكات ندارد.
(مسأله 1883) اگر گندم و جو و خرما و انگور از آب باران يا نهر مشروب شود، يا مثل زراعتهاى مصر از رطوبت زمين استفاده كند، زكات آن ده يك است، و