و هم وظيفه مأموم است، مثلا در ركوع يا سجده باشد، بايد نماز را به نيت فرادى تمام نمايد.
(مسأله 1432) اگر مأموم در بين نماز بخواهد قصد انفراد نمايد، در صورتى كه از اول نماز چنين قصدى نداشته اشكال ندارد ولى اگر از اول نماز قصد داشته است مورد اشكال است. احتياط واجب صحيح نيست.
(مسأله 1433) اگر مأموم بعد از حمد و سوره امام نيت فرادى كند لازم نيست حمد و سوره را بخواند، و اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيت فرادى نمايد بنابر احتياط واجب مقدارى را كه امام خوانده نيز بخواند.
(مسأله 1434) اگر در بين نماز جماعت نيت فرادى نمايد، نمىتواند دوباره نيت جماعت كند، بلكه اگر مردد شود كه نيت فرادى كند يا نه، و بعد تصميم بگيرد كه نماز را با جماعت تمام كند، صحت جماعتش محل اشكال است. احتياط واجب صحيح نيست؟
(مسأله 1435) اگر شك كند كه نيت فرادى كرده يا نه، بايد بنا بگذارد كه نيت فرادى نكرده است.
(مسأله 1436) اگر موقعى كه امام در ركوع است اقتداء كند و به ركوع امام برسد، اگر چه ذكر امام تمام شده باشد، نمازش صحيح است و يك ركعت حساب مىشود، اما اگر به مقدار ركوع خم شود و به ركوع امام نرسد، نمازش باطل است.
(مسأله 1437) اگر موقعى كه امام در ركوع است اقتداء كند و به مقدار ركوع خم شود و شك كند كه به ركوع امام رسيده يا نه، نمازش باطل است.
(مسأله 1438) اگر موقعى كه امام در ركوع است اقتداء كند، و پيش از آن كه به اندازه ركوع خم شود، امام سر از ركوع بردارد، بنابر احتياط واجب بايد قصد فرادى بنمايد.
(مسأله 1439) اگر اول نماز يا بين حمد و سوره اقتداء كند و پيش از آن كه به ركوع رود، امام سر از ركوع بردارد نماز او صحيح است.