نمازهاى يوميه را مىشود به او اقتداء كرد.
(مسأله 1418) اگر امام جماعت قضاى نماز يوميه خود يا كس ديگر را كه فوت آن يقينى باشد مىخواند، مىشود به او اقتداء كرد ولى اگر نماز خود يا كس ديگرى را احتياطا قضاء مىكند اقتداء به او جايز نيست.
(مسأله 1419) اگر انسان نداند نمازى را كه امام مىخواند نماز واجب يوميه است يا نماز مستحب، نمىتواند به او اقتداء كند.
(مسأله 1420) در صحت جماعت شرط است كه بين امام و مأموم و هم چنين بين مأموم و مأموم ديگر كه واسطه بين مأموم و امام است حائلى نباشد و مراد از حائل چيزى است كه مانع از ديدن شود مانند پرده يا ديوار و امثال اينها. پس اگر در تمام احوال نماز يا بعض آن بين امام و مأموم يا بين مأموم و مأموم ديگر كه واسطه اتصال است چنين حائلى باشد جماعت باطل خواهد شد، و زن از اين حكم مستثنى است چنان كه خواهد آمد.
(مسأله 1421) اگر بواسطه درازى صف اول، كسانى كه دو طرف صف ايستاده‌اند، امام را نبينند مىتوانند اقتداء كنند و نيز اگر بواسطه درازى يكى از صفهاى ديگر كسانى كه دو طرف آن ايستاده‌اند، صف جلوى خود را نبينند مىتوانند اقتداء نمايند.
(مسأله 1422) اگر صفهاى جماعت تا در مسجد برسد، كسى كه مقابل در، پشت صف ايستاده نمازش صحيح است، و نيز نماز كسانى كه پشت سر او اقتدا مىكنند صحيح مىباشد، بلكه نماز كسانى كه در دو طرف ايستاده‌اند و از جهت مأموم ديگر اتصال به جماعت دارند نيز صحيح است.
(مسأله 1423) كسى كه پشت ستون ايستاده، اگر از طرف راست يا چپ به واسطه مأموم ديگر به امام متصل نباشد، نمىتواند اقتداء كند.
(مسأله 1424) جاى ايستادن امام بايد از جاى مأموم به اندازه يك وجب متعارف بلند تر نباشد، و اگر كمتر از يك وجب باشد اشكال ندارد و نيز اگر زمين