(مسأله 1007) كسى كه حمد و سوره و چيزهاى ديگر نماز را به خوبى نمىداند و مىتواند ياد بگيرد چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد ياد بگيرد و اگر وقت تنگ است، در صورتى كه ممكن باشد، بايد نمازش را به جماعت بخواند.
(مسأله 1008) مزد گرفتن براى ياد دادن واجبات نماز اشكال دارد احتياط واجب جايز نيست و مزد گرفتن براى ياد دادن مستحبات آن بدون اشكال جائز است.
(مسأله 1009) اگر يكى از كلمات حمد يا سوره را نداند، يا عمدا آن را نگويد يا بجاى حرفى حرف ديگر بگويد، مثلا بجاى (ض) (ظ) بگويد يا جائى كه بايد بدون زير و زبر خوانده شود، زير و زبر بدهد، يا تشديد را نگويد نماز او باطل است.
(مسأله 1010) اگر انسان كلمه‌اى را كه ياد گرفته صحيح بداند و در نماز همان طور بخواند، و بعد بفهمد كه غلط خوانده لازم نيست دوباره نماز را بخواند.
(مسأله 1011) اگر زير و زبر كلمه‌اى را نداند، يا نداند مثلا كلمه‌اى به (س) است يا به (ص) بايد ياد بگيرد، و چنانچه دو جور يا بيشتر بخواند مثل آن كه در ((اهدنا الصراط المستقيم)) مستقيم را يك مرتبه با سين و يك مرتبه با صاد بخواند، نمازش باطل است. ولى اگر آن كلمه‌اى را كه دو جور خوانده از اذكار باشد، و غلط خواندنش از ذكر بودن خارجش نكند نمازش صحيح است.
(مسأله 1012) اگر در كلمه‌اى واو باشد و حرف قبل از واو در آن كلمه پيش داشته باشد، و حرف بعد از واو در آن كلمه همزه باشد، مثل كلمه ((سوء)) بنابر احتياط آن واو را مد بدهد يعنى آن را بكشد، و هم چنين اگر در كلمه‌اى ((الف)) باشد و حرف قبل از الف در آن كلمه زبر داشته باشد و حرف بعد از الف در آن كلمه همزه باشد مثل ((جآء)) الف آن را بكشد، و نيز اگر در كلمه‌اى ((ى)) باشد و حرف پيش از ((ى)) در آن كلمه زير داشته باشد و حرف بعد از ((ى)) در آن كلمه همزه باشد مثل ((جئ))، ((ى)) را با مد بخواند و اگر بعد از اين حروف ((واو و الف و يا)) بجاى همزه