سرهاى او تيز و رنگ آن خاك فام و در ميان دسته آن مغزى باشد شبيه مغز بادام يا مغز فندق و مغز او شيرين باشد و آنچه سرهاى او تيز است هليله كابلى است اما بليله بگردى مايل است و رنگ آن به زردى زند.. و تشنج آور چنان كه هليله و او در خاصيت به آمله نزديك است (1).
در اغراض ص 614 گويد: بليله سرد است بدرجه اول معده دباغت مىكند و در مخزن گويد: هندى آن بهيره است ثمر درختى است مايل باستداره و سر آن اندك باريكتر و بزرگتر از عفص و پوست آن زرد واغبر و نازكتر از پوست هليله ومستعمل پوست آن است و درخت آن عظيم و برگ آن عريض تر از برگ انبه.
هليلج (هليله) املج (آمله) بليلج (بليله):
مسيب بن واضح خادم امام حسن عسكرى (ع) از آن حضرت از پدرانش از على بن ابيطالب (ع) فرمود: لو علم الناس ما في الهليلج الاصفر لاشتروها بوزنها ذهبا (2).