كنند عمل مفيد و موثرى در ورم مثانه، امراض كيسه مثانه، دردهاى قولنجى دارد و ادرار را به حالت اعتدال مىآورد (1).
به در كتابى از قديم سفرجل به فارسى به و آبى و به تركى هيوا نامند و معروف است شيرين آن در برودت قريب الاعتدال و در آخر تر ومدر بول و مقوى معده و دل و دماغ ومفرح و مسرت افزاى روح حيوانى و نفسانى و طلاى آب آن كه گرم كرده استعمال نمايند جهت رفع تهييج اطراف و سوء القنيه مجرب است و ترش آن در اول سرد و در دوم خشك و در تقويت معده قوى تر از شيرين و جرم هر دو قابض واكثار آن مسهل بعصر خصوصا بعد از غذا وحابس طبع حار المزاج اند در خلاى معده و بوئيدن اقسام آن مفرح و مقوى قوتهاى رفع حيوانى و نفسانى و خوردن آن جهت تفريح و رفع وسواس و كسالت و خفقان وحفظ جنين از اسقاط و برانگيختن اشتها و ضعف جگر و معده وفم آن و جهت يرقان و درد سر مزمن ونزلات ومنع صعود بخارات به دماغ و دل و رفع خواهش گل خوردن و امثال آن و اسهال و تشنگى و التهاب و رفع مستى وحرقة البول وغثيان وقى و درد فم معده كه از ريختن مواد محترقه باشد وازاله بدبوئى عرق نافع و آب آن جهت رفع نفث الدم مفيد وجرم آن مسدد و در مضرتها