مربوط به " فتنه ها " توسط حذيفه از پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) يا از امير المؤمنين (عليه السلام) نقل شده است. حذيفه از اصحاب خاص امير المؤمنين نيز به حساب مىآمد. او مىگويد:
" تا روز قيامت هيچ گروه توطئه‌گرى نيست كه تعدادشان به سيصد تن برسد مگر آنكه اگر بخواهم نام سردستگان و نام پدران و محل سكونتشان را بيان كنم، همه اين اطلاعات، از آموخته‌هاى رسول خدا (صلى الله عليه وآله) به من است. " و مىگويد:
" اگر تمام آنچه را كه مىدانستم براى شما بازگو مىكردم، مرا تا شب مهلت نمىداديد " (1) يعنى مرا فورا مىكشتيد و منتظر تاريكى شب نمىشديد.
از اين حديث روشن مىشود كه مردم بعد از وفات پيامبر (صلى الله عليه وآله) گرفتار فتنه مىشوند.
توجه فراوان مسلمانان به احاديث فتنه ها، به جايى رسيد كه گاهى احاديث مربوط به حضرت مهدى (عليه السلام) را تحت الشعاع خود قرار داد، زيرا پيامبر خبر داده كه امت از فتنه رها نخواهد شد مگر بدست حضرت مهدى (عليه السلام). از اين رو نويسندگان كتابها و مجموعه هاى حديثى، فصلهايى را تحت عنوان " فتنه ها و جنگ هاى مهم " كه پيامبر از وقوع آنها خبر داده، تدوين نموده‌اند.
همچنانكه عده‌اى از راويان و دانشمندان اسلامى كتابهائى را به صورت مستقل در اين باره تأليف نموده و روايات مربوط به آن را گرد آورده‌اند.
تعداد اين فتنه ها در كلام پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله)، متفاوت است. در بعضى پنج فتنه و در برخى چهار يا شش يا هفت و يا بيشتر ذكر شده است.
علت اين اختلاف، آن است كه حضرت، گاهى فتنه هاى داخلى را مىشمردند