بود، چرا كه او، مردم را بسوى حق و راه راست فرا خواند. " (1) يك حديث، از ورود نيروهاى يمنى به عراق خبر مىدهد كه جهت يارى ايرانيان در برابر نيروهاى سفيانى دست به كار مىشوند و ظاهرا سپاه يمانى در يارى حضرت (عليه السلام) در حجاز نيز نقش مهمى ايفاء مىكنند.
* * حضرت (عليه السلام) از كشور مصر بعنوان يك پايگاه مهم فرهنگى و تبليغى در سطح جهان بهره مىگيرد، ورود آن حضرت و يارانش به مصر چنين بيان شده است:
" آنگاه آنان (مهدى (عليه السلام) و يارانش) وارد مصر شوند و حضرت بر فراز منبر با مردم سخن گويد. زمين بر اثر عدل و داد رونق و نشاط تازه اى گيرد، و آسمان باران رحمت خود را فرو بارد، درختان بارور شده و زمين گياهانش را بروياند و زينت بخش ساكنان خود گردد، حيوانات وحشى بگونه‌اى در آرامش و امنيت بسر برند كه همچون حيوانات اهلى، همه جا آسوده به چرا پردازند. علم و دانش دل مردم با ايمان را چنان روشن كند كه هيچ مؤمنى از نظر علمى به برادر دينى‌اش نياز پيدا نكند. آرى، آن روز، اين آيه قرآن همه جا جلوه گر شود كه مىفرمايد " يغنى الله كلا من سعته " (خداوند همگان را از غناى بىكران خويش توانگر سازد) " (2) احاديث دوران ظهور مىگويند كه يهوديان در آخر الزمان روى زمين فتنه و فساد مىكنند و به طغيان و برترى جوئى كشيده مىشوند، همانطور كه خداوند در قرآن بيان نموده اما سرانجام به دست پرچمدارانى از خراسان نابود مىگردند:
" چيزى نمىتواند آنان را از تصميم خود بازگرداند تا آنكه درفش‌هاى خود را در ايلياء به اهتزاز درآورند. " (3) منظور از ايلياء، همان قدس است.