اين بار، شيعيان و ايرانيان هستند كه خداوند متعال آنان را عليه يهوديان برخواهد انگيخت:
" ما بندگان نيرومندى از خود را عليه شما برانگيزيم " (1).
شايد منظور اين باشد كه ايرانيان و شيعيان بخش قابل توجهى از سپاه حضرت (عج) را در فتح قدس تشكيل خواهند داد.
احاديث، جزئيات سركوب يهوديان را معين نكرده‌اند و نگفته‌اند كه اين حادثه در يك مرحله اتفاق خواهد افتاد يا در چند مرحله؟ قبل يا بعد از ظهور؟ ولى سرانجام كار يهوديان را چنين توصيف مىكنند كه نابودى آنان به دست تواناى حضرت و سپاهيانش در يك درگيرى شديد اتفاق مىافتد، و اين در زمانى ست كه " عثمان سفيانى " حاكم سرزمين شام، پيش مرگ يهوديان و رومى ها شده و در خط مقدم دفاعى آنها قرار گيرد.
بنا به نقل روايات، امام زمان (عليه السلام) نسخه هاى اصلى تورات را از درون غارى در انطاكيه و كوهى در فلسطين و درياچه طبريه بيرون مىآورد و با استناد به آن يهوديان را محكوم و نشانه ها و معجزاتى را براى آنان آشكار مىسازد. برخى از يهوديان كه پس از آزادى قدس زنده مانده‌اند، به حضرت ايمان مىآورند و كسانى كه ايمان نمىآورند از سرزمين هاى عربى اخراج مىگردند (2).
به طورى كه از احاديث برمىآيد، كمى قبل از ظهور حضرت، جنگى جهانى رخ مىدهد كه ريشه در منطقه شرق عالم دارد " جنگها در زمين فراوان شود " از بعضى احاديث چنين فهميده مىشود كه اين جنگ به صورت جنگهاى منطقه اى است و در سال ظهور اتفاق مىافتد و خسارتهاى آن نيز متوجه آمريكا و اروپا مىشود: