اما آتش حجاز، كه طبق روايت، در مدينه منوره پديد مىآيد ممكن است تنها خبرى از غيب از قول پيامبر (صلى الله عليه وآله) بوده و وقوع آن نشانگر ماجراى خاصى نبوده. و قبلا اتفاق افتاده باشد چه اينكه مورخان وجود آتشفشانى را ثبت كرده‌اند كه در قرن اول نزديك مدينه به مدت چند روز ادامه داشته است.
اما آتشى كه از نشانه هاى ظهور است، در روايات، بنام آتش مشرق آمده و در برخى روايات از آن به عنوان آتشى در شرق حجاز ياد شده است. در نسخه خطى ابن حماد از ابن معدان نقل شده است كه گفت:
" وقتى ستونى از آتش از سوى مشرق و در ماه رمضان در آسمان مشاهده نموديد تا مىتوانيد مواد غذائى و خوراكى تهيه كنيد كه آن سال، سال قحطى خواهد بود " (1) و از امام صادق (عليه السلام) منقول است كه فرمود:
" وقتى آتش بزرگى از سوى مشرق مشاهده كرديد كه چند شب زبانه مىكشد، در آن هنگام گشايش كار مردم فرا رسد و اين آتش اندكى قبل از ظهور قائم است. " (2) و از امام باقر (عليه السلام) روايت شده كه فرمود:
" وقتى از جانب مشرق آتش بزرگ سرخ فامى مشاهده كرديد كه سه يا هفت روز بالا مىآيد، در آن هنگام به خواست خدا منتظر فرج آل محمد (صلى الله عليه وآله) باشيد كه خداوند عزيز و حكيم است. " (3) احتمال دارد اين آتش، آتشفشانى طبيعى و يا انفجار بزرگ مواد نفتى باشد، همچنانكه احتمال دارد نشانه اى الهى از علامت هاى ظهور حضرت مهدى (عليه السلام) باشد. از امام باقر (عليه السلام) روايت شده كه فرمود: